Młodzi bohaterowie:

Tomasz Zimak – ur. 23 maja 1992 roku, Bliźnięta – (Rudy)

Sentencja: Brevibus momentis summa verti – W krótkiej chwili zmienia się wszystko

Opis: Wysoki brunet o brązowych oczach. Szczupły. Twarz owalna  z delikatnymi rysami. Musiał szybko stać się odpowiedzialny. Spadła na niego opieka nad młodszą siostrą. Ich matka wyjechała, a ojciec jest alkoholikiem nie zajmującym się rodziną, tak więc Tomasz przejął rolę opiekuna. Stara się jak może, lecz młodość i jej porywy mu to utrudniają. Sprawy, które zaczyna rzadko doprowadza do końca, aż do dnia, w którym wszystko się zmienia. Chłopak dostaje pracę, ale czy jest ona do końca legalna? Czy wpadł w złe towarzystwo, które pociągnie go na dno czy może zrobi z niego mężczyznę, bo charakternie jest on nadal chłopcem z wpisaną osiemnstką w dowodzie. Tomek to flirciarz, pozorant, który stylowo się ubiera, stawia włoski na żel i leci na balety podrywać dziewczynki, w uczuciach jednak jest niestały. Potrafi być obiektywny i podejmować racjonalne decyzję nawet w nerwowych sytuacjach, choć zdarza mu się zrobić coś impulsywnie. Ma to do siebie, że wiecznie powątpiewa, jeżeli ma czas to długo zastanawia się nad podjęciem decyzji.

Damian Maciejewski – ur. 11 listopada 1998 roku, Skorpion – (Adrian)

Sentencja:  Qualis pater, talis filius – Jaki ojciec, taki syn

Opis: Chłopak, który mimo młodego wieku w życiu przeszedł wielokrotnie więcej niż nie jeden dorosły.

Osoba o czarnych włosach i ciemnych oczach. Wysoki i dobrze zbudowany. Owalna twarz z surowymi rysami potęguje wrażenie iż chłopak jest starszy, całość dopełnia podłużny nos i małe choć pełne usta.

Z natury przebiegły i dokładny w swoich działaniach. Osoba, która  nie boi się głośno wypowiedzieć swojego zdania nawet jeśli miałby wyłamać się tym z grupy. Zachowuje się dojrzalej niż jego rówieśnicy. Woli być bezczelny i chamski niż pokazać to co na prawdę czuje. Niebanalne usposobienie czyni go niezwykle ciekawą postacią. Typ kobieciarza czym przypomina swojego ojca, ale za wszelką cenę stara się nie być taki jak on, gdyż nie chce spędzić życia w więzieniu.

Potrafi poradzić sobie w każdej sytuacji, inteligentny,  co można zauważyć w sposobie wypowiadania się oraz wiedzy jaką posiada. Zaradny, spostrzegawczy. Interesuje się literaturą. Lubuje się w muzyce klasycznej, nad wyraz ceni 9 symfonię Beethovena. Interesuje się starożytnymi cywilizacjami.

Szanuje ludzi sobie bliskich w szczególności matkę, której okazuje uczucia nie zważając na opinię osób trzecich. Lojalny wobec przyjaciół, szanujący kobiety. Wyrozumiały, czuły na krzywdę drugiego człowieka.

Odważny i pewny siebie w każdej sytuacji. Wymaga od siebie tyle na ile go stać. Potrafi być krytyczny w swoim postępowaniu. Wyciąga wnioski i uczy się na błędach, których stara się nie powtarzać.

Niesumienny w uczęszczaniu do szkoły, lecz rzetelny w wykonywaniu powierzanych mu prac. Pracowity i odpowiedzialny. Wrażliwy na piękno przyrody, potrafi dostrzec jej uroki.

Trzeźwo patrzący na życie realista.

Anna Wielgosz – ur. 14 lutego 1997 roku, Wodnik – (Klara)

Sentencja: Ut ameris, amabilis esto  – Jeśli chcesz być kochany, bądź godny miłości

Opis: Wysoka brunetka o magnetyzujących ciemnych oczach, w których kocha się nie jeden. Typ władczyni, wszystko musi być na jej zawołanie, a gdy tupnie nóżką wszyscy powinni lecieć i kłaniać się do stóp. Utrata rodziców, zamieszkanie z bratem to ogromne zmiany w życiu tej dziewczyny. Rozpieszczana miała wszystko na kiwnięcie placem jednak odkąd Kamil został jej prawnym opiekunem zaczęły się obowiązki, kontrolowanie co jej się nie podoba i za wszelką ceną robi wszystko na przekór, na złość. Jest kapryśna co można zauważyć po tym jak odnosi się do ludzi kiedy coś idzie nie po jej myśli. Wyznaje zasadę jeśli nie jesteś ze mną jesteś przeciwko mnie. Wyśmiewa, gardzi ludźmi, którym brak pieniędzy, nie chodzą do elitarnej szkoły, mieszkają w blokowiskach co robi z niej zadufaną w sobie księżniczkę, nieczułą na krzywdę innych egoistkę. Uchodzi za zbuntowaną złośnice jednak w głębi duszy jest zranionym dzieckiem, którego rodzice spełniali każdą zachciankę, zbywali pieniędzmi, dbali o wykształcenie jednak nigdy nie okazywali uczuć. Zamyka się pod skorupą nieugiętej jednak, gdy poznać ją bliżej pragnie zrozumienia, ciepła, miłości. Mściwa jeżeli ktoś jej podpadnie. Na każdym kroku robi z siebie ofiarę, by wzbudzić współczucie i wykorzystać w jakiś sposób omamioną osobą, pragnie być zauważona. Ludzi traktuje jak marionetki, którymi można poruszać i ustawić tak, aby tańczyły tak jak się im zagra. Interesuje się modą, każda nowinka jest jej znana. Ubiera się w najdroższych markach, aby w żadnym calu nie przypominać dzieciaków, których rodzice mają jedynie średnią krajową. Można odznaczyć ją mianem salonowego pieska, który żyje z głową w chmurach, wyżej ponad tak zwanym plebsem społecznym.

Karolina Mikołajczyk – ur. 22 lipca 1999 roku, Rak

Sentencja: Aequam memento rebus in arduis servare mentem non secus in bonis – Pamiętaj zachować spokój umysłu tak w nieszczęściu jak i w powodzeniu.

Opis: Śliczna brunetka o zielonych oczach i pełnych ustach. Jej niepowtarzalna uroda przyciąga wielu mężczyzn, a wzrokiem mogłaby omamić nie jednego, lecz Karolina jest typem osoby uczuciowej. Z młodzieży jest tą dobrą duszą, zawsze pomocna, służy radą, pociesza choć sama czasem tego potrzebuje. Martwi się o innych, pomaga w opiece nad siostrzenicami i bratem. Jest osobą opiekuńczą, czułą, zaradna i odpowiedzialną co wyróżnia ją z tłumu dzisiejszych nastolatków. Nie jest oczywiście ideałem, bo jak wiadomo ideałów nie ma. Zdarza jej się pójść na imprezę czy też wagary. Powoli zaczyna odkrywać uroki życia nastolatków, smakować alkoholu, papierosów jednak potrafi to robić z umiarem. W nerwowych sytuacjach zachowuje trzeźwość umysł. Koncentruje się na nauce i zdobywaniu nowych doświadczeń. Jest nieśmiała w stosunku do nowo poznanych osób. Ma w życiu cel, do którego będzie dążyć. Pobiera wzorce z przykładnej siostry.

Bartosz Mikołajczyk – ur. 28 kwietnia 2000 roku, Byk

Sntencja: Consuetudinis vis magna est – Wielka jest siłą przyzwyczajenia

Opis: Osoba, która czerpie z życia co najlepsze. Stały i konsekwentny w swoich poczynaniach, rozpoczęte sprawy zawsze doprowadza do końca. Dąży do obranych celów za wszelką cenę.  Trudno go przekonać do czegoś co mu się nie podoba, trudno również jest mu się odzwyczaić od tego co było. Po śmierci rodziców miał krótkotrwałe problemy z zaaklimatyzowaniem się w nowym środowisku. Uparty, zmiana zdania jest u niego rzadkością. Osoba, która próbuje go do tego przekonać musi mieć na prawdę konkretne argumenty najlepiej poparte przykładami, ponieważ jest nie ufny i wierzy w to co zobaczy na własne oczy. Ceni sobie posiadanie rzeczy zarówno materialnych jak i osób, przyjaciół, partnerek. Świadomość posiadania bliskiej osoby zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa. Jest stały w uczuciach, zdolny do poświęceń. Osoba o bardzo silnym charakterze, która w życiu została pozbawiona rodziców jednak po chwilowym załamaniu szybko stanął na nogi i pogodził się  z losem jaki go spotkał. Jest stuprocentowym realistą.

Małgorzata Przybylska – ur. 31 sierpnia 1996 roku, Panna.

Sentencja: Mater omnium bonarum rerum est sapientia – Matką wszystkich dobrych rzeczy jest mądrość

Opis: Pilna, uczynna i staranna te cechy odznaczają Małgorzatę. Pragnie spełnić ambicje rodziców, którzy pokładają nadzieje w najmłodszym ze swych dzieci. Jest osobą godną zaufania.
Pomocna o każdej porze dnia i nocy, próbuje zmienić świat na lepsze, poszukuje złotego środka, aby odnaleźć w swoim życiu spokój, szczęście i harmonie.
Nade wszystko ceni  naukę, do której przykłada się, jest rzetelna, sumienna i obowiązkowa. Obiera sobie cele, do których dąży, lecz nie za wszelką cenę. Jest osobą schludną, nie wywyższa się nad rówieśnikami chyba, że chodzi o intelekt czego jednak nie okazuje w efektowny sposób, a robi podświadomie. Analityczny umysł pomaga w spełnieniu pragnień rodziców, którzy chcą, aby ich córka wybrała zawód związany z wymierzaniem sprawiedliwości.
Obiektywna, samokrytyczna, uczy się na popełnionych błędach. Szanuje rodzinę, nade wszystko związana jest z jednym z braci Dariuszem. Stanowcza realistka, trzeźwo patrzy na świat. Nie pozwala omamić się otoczeniu, nie ulega wpływom rówieśników  potrafi głośno powiedzieć nie i odejść z godnością.

Sebastian Przybylski – ur. 23 listopada 1997 roku, Strzelec – (Miron)

Sentencja: Miscere utile dulci – Łączyć przyjemne z pożytecznym

Opis: Sebastian – jest to wysoki brunet o przenikliwych zielonych oczach. Pokaźna postura i mocno zarysowana szczęka dodają mu lat. Od małego stawiane są mu wysokie wymagania, którym nie do końca potrafi podołać. Jest bezpośredni zazwyczaj mówi to co myśli niekoniecznie zważając na uczucia drugiej osoby. Ma poczucie sprawiedliwości i moralności co cieszy jego rodziców, jednak on sam nie do końca skupia się na tych aspektach. Czerpie z życia pełnymi garściami. Nie boi się wyzwać choć czasem poprzeczka jest postawiona wysoko, on jednak podejmuje ryzyko i stara się walczyć o swoje marzenia. Jego reakcje są często spontaniczne i nieprzemyślane jednak zazwyczaj poprawne. Optymizm i niefrasobliwość czynią go osobą niezwykle towarzyską. Energiczny pragnie zdobywać nowe doświadczenia, wiedzę, poznawać wszystko co będzie mu dane, dlatego w tak młodym wieku rozpoczyna obcowanie z ciałem kobiety. Popełnia w życiu kilka błędów, których będzie żałował jednak przyjemnie na barki odpowiedzialność za swoje czyny. Jednym z tych błędów jest poznana nieco starsza kobieta, którą jest zauroczony. Optymista, który przez codzienność jest brutalnie ściągany na ziemię i zmuszany do życia według rutyny, której nie cierpi i stara się zapobiec.

Witold Maciejewski – ur. 18 kwietnia 1992 roku, Baran – (Simon)

Sentencja: Ipsa sua melior fama – Lepszy od swojej reputacji

Opis: Witold to wysoki młodzieniec z burzą czarnych loków na głowie. Przenikliwe, ciemne oczy wpasowują go w rodzinę Maciejewskich. Szczupły z delikatnym umięśnieniem.

Ubóstwo, patologia, półświatek. W takich warunkach wychowuję się ten chłopak. Pokój oddzielony kartongipsem, małe mieszkanie dzielone z siostrą i z matką, w którym często brak prądu, wody, jedzenia. Przyszło mu się zmierzyć z szarą rzeczywistością, brat w więzieniu, drugi również wmieszany w ciemne interesy, na kogo więc wyrośnie Witold? Pasjonuje się motocyklami, które są jego prywatną oazą, azylem od realiów nie oszczędzającego go świata. Wsiada na motor i jedzie nie bacząc na nic, to go uspokaja, skłania do przemyśleń, wyciszenia i wyładowania negatywnych emocji, którymi jest naszpikowany. Wychowuję go jedynie matka, która nie ma wpływu na zachowanie syna. Chłopiec stara się dopomóc rodzinie łapiąc każdą możliwą fuchę, niekoniecznie legalną. Stara się dbać o młodszą siostrę, która jeszcze nie potrafi zrozumieć do końca otaczającego ją świata. Jego reakcje są często spontaniczne, wybuchowe i przesadne. Typ pioniera, wojownika, pytanie z czym ten chłopak walczy? Rzeczywistością i biedą? Ludźmi lub samym sobą? Czy może emocjami, z którymi nie potrafi sobie poradzić?